Cumartesi, Temmuz 30, 2005

8 parmak

Hiç istemediğim bir olay sonucunda serçe parmağımı kırıldı ve kaşım açıldı. Sakarya'da özel bir hastane arıyorum ama kimse telefon numarasını bilmiyor. 118'den bir iki hastane telefonu aldım, kaydettim.

İlk hastaneyi aradım, Bilge Hastanesi. Ambulans istedim, gece ambulanslarının çalışmadığını söylediler.

Kendilerine iyi niyet dileklerimi sundum ve diğer hastaneyi aradım. Adatıp. Ambulansı yollayacaklarını ama beni daha iyi tanıması için ambulans geldiğinde ellerimi havaya kaldırmam gerektiğini söylediler, tereddüt etmeden kabul ettim. 15 dk sonra ambulans geldi dediklerini yaptım ve gerçekten de durdu :)

Trafikte hızlı bir şekilde ilerlerken açılan kaşıma operasyon yapan hemşire hanım ani bir frenden sonra üzerime düştü ve tentürdiyot şişesini döktü.

Hastaneye girdiğimde ise nöbetçi doktor şişen parmağımın röntgeninin çekileceğini kaşıma da 4 diliş atılacağını söyledi. Röntgenden gelen haber kötü, serçe parmağım kırılmış. Doktorun açıklaması ise daha acı. "Ben dikiş atmayı biliyorum ama alçıyı yapamam, yarın sabaha kadar bekleyin".

Dikiş atarken cep telefonumdaki duvar kağıdındaki köpeği çok sevdiğini söyledi. Ona o köpeğin benim köpeğim olduğunu söyledim. Dikiş atılan kaşımı unutabilmek için konuyu dağıtıp 7 yavrusu daha olduğunu da ilave ettim.

Etmez olaydım.

Adam bana bakıp "Güzeeeellllll. Yavruların biri benim" dedi. Ben de onları yaşatmaya çalıştığımızı, annelerin öldüğünü söyledim. O da "bana ben yaşatırım benim işim bu sen bana ver birini" dedi ve vermezsem bu dikişlerin izinin kalacağını ama verirsem bu izin kalmayacağını söyledi.

Şaka biliyorum ama...

Adam "Veriyomusuuuunnn?" dedikten sonra ipliği o kadar gerdiriyor ki cevap verene kadar. "Lan önce bi yaşasınlar hayvanlar" dedim. Neyse o arada dikişler bitmiş.

Sabaha kadar hastanede bekledim ve doktor da geldi. Gece nöbet bekleyen doktorun yapamam dediği şeyi o yaptı. Dondurma yedikten sonra kalan saplardan birini aldı ve parmağımın altına koyup sardı ve geçmiş olsun dedi. Sabaha kadar bunun için bekledim.

Faturalama işlemleri de ilginç oldu. Tam 10 dk bekledim fatura alabilmek için. 4 dikiş ve üzerinde Panda yazmayan bir dondurma çubuğu ile sarılan serçe parmak operasyonun maliyeti 350 YTL.

Özel sağlık sigortam karşılıyor karşılamasına da keşke daha iyi olabilselerdi. Ha unutmadan hastaneden giderken arkama bakmamaya ve hızlı yürümeye çalışsam da yine de hastanenin sloganını okumadan edemedim;

"Adatıp Doğu Marmara'nın en büyük ve en iyi hastanesi"

Not: Adatıp belki de ayrı ayrı yazılıyordur bilmiyorum ama içimden bir ses yine de hepsini sıkıştırıp tıbbi atık deposuna yollamamın kendimi daha iyi hissettireceğini düşündüm.

Hiç yorum yok: